Trui had voor mij een leuk hotelletje gereserveerd, de foto toont mijn verblijf voor en en na de oorlog.

Vandaag wordt het uitgebaat door de ex-burgemeester van Crisolles.

Gerard Lecomte was 19 jaar burgemeester, nu uitbater van zijn chambre d’hôte.

Hij kan nondedju nog supergoed koken ook. Zijn vrouw is in congee. Zelfgevangen zeebaars op het menu.

Het huis (kasteeltje of Manoir zoals de Fransen zeggen) maakte deel uit van een sucrerie (verwerking suikerbieten), voor WO1 was er 500 man actief, gans het dorp eigenlijk.

Mijn dag begint goed in de regen,

kan ook niet elke dag prijs zijn 🌧️.

Scouties zeggen me altijd, slecht weer bestaat niet, enkel slechte kledij.

Tot nu kan ik niet klagen over mijn uitrusting.

Noyon New British Cemetery

Ik schreef al een paar keer dat de frontlijn niet opschoof. Voor de geïnteresseerden: op deze foto zie je goed hoe het front 4 jaar quasi niet opschoof.

Ik ben onderweg naar Compiègne, waar de Wapenstilstand in de wagon ondertekend werd.

Op deze vlakten rond Noyon deden in het voorjaar ’18 de Duitsers een ultieme poging om het pleit in hun voordeel te beslechten, maar werden ze tegen gehouden door het Franse leger. Dit leidde uiteindelijk tot de definitieve nederlaag van het Duitse leger en het einde van WO1. (maar nog niet van mijn tocht !)

Necropole Nationale de Noyon, 1726 lichamen, 1026 met graf …
… 700 in 2 ossuariums (massagraf).

Christenen en Moslims broederlijk naast elkaar, om te sneuvelen was iedereen wel genoeg.

Kathedraal van Noyon, één van de weinige gebouwen die niet helemaal vernield was na de oorlog. Bemerk de vele kogelgaten, duidelijk zichtbare sporen. Noyon is gezellig, dus tijd voor een kaffietje (met koekske).

Op het militair kerkhof in Noyon ligt ook een burger begraven, de 16 jarige Emile Georget. De jongen werd door de Duitsers gefusilleerd op verdenking van spionage. Ik heb zijn graf (126 bis) proberen te vinden voor een foto maar de Franse logica is blijkbaar de mijne niet. Genoeg tijd verloren, opnieuw op stap. Het is droog ondertussen.

De ganse namiddag langs het Canal lateral a l’ Oise op meestal moeilijk begaanbaar ” karrespoor”.

Zo’ n overgroeid karrenspoor, pfff, een keer het rechter spoor proberen, dan weer naar links , dan de bult boven. Het is precies hetzelfde als in de file staan op de autosnelweg, een keer het 1e vak, een keer het 3e , een keer het middenvak maar niets dat echt goed vooruit gaat.

Er zijn ook nog enorme infrastructuurwerken aan de gang,
een volledig nieuw kanaal met meer diepgang voor grotere schepen.

Ondanks de regen, opnieuw content van mijn dag,

bedankt voor al jullie reacties, tot morgen !

Mijn STRAVA Dag 12, te laat gestart, tel er alstublieft 8 km bij 🙂