Hallo, hier ben ik met mijn verslag van Dag 13.

Het alleen wandelen en alleen zijn valt me tot nu toe niet zwaar.

Ik ben natuurlijk nog maar een dag of 10 alleen bezig en met de gsm binnen handbereik is alleen ook niet echt alleen.


Vanavond komt Trui en ik zie er ongelooflijk naar uit.

We hebben afgesproken in Vic-sur-Aisne en dat wordt onze uitvalsbasis voor de 2 volgende tochten.

Hoe we dat praktisch kunnen regelen (openbaar vervoer) valt nog te bekijken.

Het op het einde van de dag met iemand kunnen delen wat je ziet en beleeft is misschien nog wat ik het meest mis tot nu toe.

Eerlijk, ik zal ook content zijn om twee dagen met een minder zware rugzak te kunnen wandelen want dat zal toch niet mijn beste vriend worden op deze tocht.

Wat verse kousen en onderbroeken worden toch ook stilaan een noodzaak 🧺.

Zoals ik gisteren in mijn blog vermeld heb, staat vandaag Compiègne op mijn programma.

Dwars door de uitgestrekte wouden richting la clairière de l’armistice, gewoonweg prachtig.

Typisch in dit bos, de wegwijzers voor de bospaden.

Na een heel mooie tocht door deze prachtige bossen, of noem het wouden, kom ik dichterbij één van de hoogtepunten van vandaag : La clairière de l’armistice.

Op deze plaats staat de replica van de treinwagon waarin op 11 november 1918 om 11u ‘s morgens de wapenstilstand ondertekend werd.

Duitsland zat compleet aan de grond, de reserves waren opgebruikt, de situatie in Duitsland was wanhopig en er restte voor de Duitseres slechts een onvoorwaardelijke overgave.

Het aantal doden in de eerste wereldoorlog wordt geschat op 9 miljoen.

Standbeeld van Marechal Foch die ondertekende voor de Fransen.
Bemerk de spoor-rails langsheen het monument.

Replica van de wagon
De onderhandelingstafel, waar de capitulatie ondertekend werd.

Daarmee is het verhaal van de treinwagon niet ten einde.

Op 22 juni 1940, amper 22 jaar na het einde van WO1, werd in dezelfde treinwagon de capitulatie van Frankrijk ondertekend. Dit was voor Hitler en zijn derde rijk de hoogst mogelijke wraak en voor het trotse Frankrijk de ultieme vernedering.

De wagon werd na de ondertekening van de capitulatie mee gevoerd naar Berlijn om tentoongesteld te worden.

Aan het einde van WO2 werd hij in Berlijn vernietigd.

Voor iedereen, een heel mooie combinatie natuur en geschiedenis !

Mijn (bijna) dagelijkse Armand- momentje op deze historische plaats.

Voor zij die het niet weten, ik ben sinds kort de fiere Peter van Armand, geboren op 14 juli (oui, oui, le quatorze !).

Ik kreeg van hem een zeer mooi Opinel-mes, met de gravure ‘voor mijn peter !’.

@Armand, een super mooi en nuttig geschenk !

Een moment waar ik naar uitkeek kwam vroeger dan verwacht, Trui terug te zien.

Nu enkele dagen samen.

En, wat heeft Trui mee gebracht …

… wat is er niet lekkerder dan een hard gekookt eitje van kippen uit de eigen tuin,

met een snufje zout, midden de natuur !

Ik weet dat er in Bavikhove iemand jaloers zal zijn, maar het heeft me gesmaakt 🥚🥚!

Aangekomen in Vic-sûr-Aisne, onze uitvalsbasis voor de komende 2 dagen.

Blij dat je terug naar mijn blog gekomen bent,

afspraak morgen ?

Strava Dag 13