kilometers

dagen onderweg

Ik zit in de helft, zowel in kilometers als in dagen.

Bedankt voor de vele steun !

Ik heb nog enorm veel goesting om verder te wandelen !

 

Na 10 dagen 10 opmerkingen, intussen nog 10 dagen erbij, dus opnieuw 10 stuks :

Opmerking 1 : Village Fleuri is een typisch Frans fenomeen.   Sommige van die kleine dorpen zoals deze morgen Baconnes zijn piekfijn bebloemd.   Ook van Reims en Soissons was ik echt onder de indruk, zoveel bloemen en planten, prachtige parken en allemaal heel verzorgd.  Daar kunnen onze steden en gemeenten nog een puntje aan zuigen.

Opmerking 2 : Mijn voedingspatroon is de laatste 2 weken ook fel gewijzigd. Ik heb nog nooit zoveel gesuikerde bucht gegeten terwijl ik anders zeker geen zoetemondje ben. Gellekes, repen , snoep, taartjes, suikerwafels, rozijnen, het gaat er allemaal vlot in. Ik voel me soms Remco in de Vuelta.

Opmerking 3 : Le Bar-Tabac , typisch Frans, je kunt er terecht voor een drankje, de Fransen stoppen er ‘s morgens om rap een koffietje te drinken. Er is heel dikwijls ook een mini-winkeltje dat vers (Stok)brood verkoopt. Verder is er nog de loterij, krasbiljetten, rookgerief en kranten en magazines. Het is kortom in veel dorpen the place to be voor de inboorlingen.

Opmerking 4 : Tot nu wordt mijn wandelsnelheid voornamelijk bepaald door de ondergrond, de meeste hoogtemeters komen er nog aan.  Het valt op dat je op verharde weg toch een stuk sneller stapt dan onverhard.  Dat komt voornamelijk door dat het ook effen is.  Als je tot aan je middel in het onkruid staat vliegen de km er ook niet bepaald door.

Opmerking 5 : Hetgeen ik tot nu toe het meest vanal gedacht heb de voorbije weken (op zijn westvlaams) ” Amai, ze hebben nog een beetje de zot gehouden met de mensen.

Opmerking 6 : Zelfs in de allerkleinste dorpen waar er 3 keer niks is heb je toch nog kans om iemand te vinden die een kamer verhuurt via airbnb, echt niet te doen.  Ik heb al van alles gehad, van heel proper tot , laat ons zeggen, iets minder.  Ik had al hele sympathieke gastvrouwen (tot nu zijn het allemaal vrouwen) en soms zie je helemaal niemand, ligt er een sleutel of krijg je een code.

Opmerking 7 : Misschien is het beste van heel deze tocht wel dat je totaal geen last hebt van keuzestress. Je gaat binnen als je een winkel,cafee of restaurant ziet, maakt niet uit of het je bevalt of niet. Het is ongelooflijk hoeveel rust dat geeft en hoe gemakkelijk dat is.

Opmerking 8 : Vogels begeleiden me op deze tocht, heel veel zwaluwen, valken die biddend boven de velden hangen, buizerds met hun typische roep. Gisteren zag ik ook een enorme groep spreeuwen in actie,magnifiek. Ik stond al oog in oog met een vos. Een enkele dag zag ik een paar reeën, anders helemaal niets. Ik heb er geen flauw idee van hoe dat komt, te veel activiteit op de velden?
Doet me denken aan een mopje: 2 hertjes komen elkaar tegen op het veld, zegt de een tegen de ander, waarom draag jij een zonnebril? Antwoord , omdat ik een Ray Ban

Opmerking 9 : Het lukte me pas na een tijdje me er bij neer te leggen dat ik ook bepaalde zeer gekende sites niet zal kunnen bezoeken. De actieradius te voet is te beperkt, een ommetje van een paar km is algauw te veel. Ik volg de frontlinie maar op vele plaatsen is die 20 km breed dus een monument langs de ene of de andere kant maakt heel wat verschil.

Opmerking 10 : Wie me komt bezoeken brengt de curverbox mee. Die bevat de verse was, extra voorraad, schoenpoetsgerief, boeken, mijn oude wandelschoenen. Trui vult de box aan en de bezoeker brengt hem mee, ik haal eruit wat nodig is en wat ik niet meer nodig heb gaat er terug in.  Eens een dag wandelen met andere schoenen kan ook veel deugd doen.  Trui bedacht dit concept en het werkt prima

 

En we zijn vertrokken

Necropole nationale de Somme-Suippes, een van de talrijke begraafplaatsen in deze streek.

De meeste slachtoffers zijn afkomstig van de Chamapgne-offensieven in september 1915.

Het is daar ergers dat ik naar toe moet, opnieuw door open velden, vervelen doet het nog niet.

Necropole de saint-jean- sur-tourbe. De Franse kerkhoven zijn hier allemaal een stuk groter dan de vele Engels kerkhoven bij ons en rond de Somme. In de jaren 20 werden de Franse graven gegroepeerd, kleinere kerkhoven werden opgedoekt en de slachtoffers werden opnieuw begraven op de zogenaamde necropolen. Er liggen meestal tussen de 5000 en de 10000 slachtoffers.

   

Onderweg : mooi, mooi, mooi, …

Zeg, es’t wok zo warme bie guldre ?

Hierna twee fotos, prachtig stuk heuvelkam, met langs beide zijden vergezichten.

   

Ik volg nu al een tijdje de Aisne, meer naar de bron toe, prachtige natuur !

Maar nu heb ik wel groten dorst …

Santée we !

tot morgen !!!

Strava voor Dag 20, zoals je kan en zal zien in de komende dagen, meer hoogtemeters