Vertrokken na een goeie overnachting, heerlijk avondmaal, super.

Vandaag wordt een ‘halve’ rustdag, ik heb gisteren immers al heel wat km gedaan van mijn traject voor vandaag.

Het is welkom, want de laatste dagen waren lange tochten. Ik moet me ook een beetje sparen, want de volgende periode heb ik trajecten met veel hoogtemeters.

Allons-y !

Wat oorlogsbeleving betreft was Massiges gisteren het hoogtepunt,

ik deed een ommetoerke voor dit beeld,

en de loopgraven die ik later zal tonen.

Het verhaal van de Vierge aux abeilles (de maagd met de bijen) is ook het weten waard.

Listen very carefully,

I will say this only once,

dit is het verhaal.

Het standbeeld werd opgericht in 1865 uit dankbaarheid dat het dorp gespaard was bij een cholera-uitbraak.

Tijdens de bombardementen in de herfst van ’15 werd het beeld van zijn sokkel geschoten maar bleef intact.

De soldaten plaatsten het op hun begraafplaats en de Madonna werd de hoedster van de doden.

Erna werd het beeld nog getroffen door een kogel (gaatje zichtbaar op de foto).

Bijen zouden dat gaatje gekozen hebben om er te nestelen, vandaar “Vierge aux Abeilles”.

De soldaten vereerden het beeld met grote devotie.

Gisterenavond ben ik de dag geëindigd zoals ik hem begonnen ben, met een begraafplaats,

ditmaal in Saint-Thomas-en-Argonne,

opnieuw 8173 slachtoffers !

Na een pittige tocht gisteren verlaat ik de uitgestrekte Champagne-vlakte waar zo hard en gruwelijk gevochten werd.

Ik trek vandaag de Argonne in.

De Fransen vertrouwden erop dat deze natuurlijke hindernis van diepe ravijnen en dichte bossen de vijand wel zou tegen houden. Toch werd ook in deze bossen verwoed gevochten, vooral in 1914/1915.

De twee vorige dagen kwam ik heel weinig dorpen tegen in de Champagne-vlakten.

Ook hier werden 7 dorpen na de oorlog niet meer opgebouwd.

Telkens draagt het dichtst gelegen dorp een dubbele naam, de oorspronkelijke naam plus de naam van het dichtstbijzijnde vernietigde dorp.

Zo worden de vernietigde dorpen niet vergeten.

Gisteren en vandaag ook een super mooi trajekt, ik neem jullie terug even mee naar gisteren Le Main de Massiges.

Het jachtseizoen is gelukkig nog niet open !

Dwars door de prachtige en koele bossen van de Argonne.

En nu, Main de Massiges, …

… indrukwekkend hé !

Het dankt zijn naam aan de glooiende heuvels die zich handvormig naar het Noorden uitstrekken.

Een groepje plaatselijke liefhebbers is bezig de stellingen uit te graven en opnieuw aan te leggen aan de hand van oude legerkaarten.

De loopgraven en alles erom heen geven een indruk hoe het er destijds moet uitgezien hebben.

Je kan je perfect voorstellen hoe de soldaten hier verbleven, angsten hebben uitgestaan, …

Ben je in de buurt, zeker een ommetje waard !

Op het kaartje zie je ook waar ik nu ongeveer ben.

We gaan terug verder hé ! …

… de natuur is helemaal anders dan de afgelopen dagen, wat een afwisseliing, super mooi !

In de lommerte …

… prachtige landschappen !

Een eenzaam monument herinnert eraan dat er ook gestreden werd in deze bossen.

Mo gow zeg,

ze hebben hier Ricard !

Ik kwam vandaag 16 km lang geen levende ziel tegen tot ik (eindelijk) plots oog in oog stond met twee edelherten.

Dit was mijn persoonlijk hoogtepunt van de dag zeker toen de ene blafte als ze er vandoor ging.

Fijne vrijdagavond, à demain ?

Strava Dag 21