Gisterenavond zijn Trui (met curverbox) en onze goede wandelvrienden Greet en Philippe toegekomen. We hadden samen een gezellige avond in onze uitvalsbasis Lay-Saint-Christophe.

Vandaag wandelen we met vier. We zijn met de auto naar ons eindpunt van de wandeling gereden.

Daar stond een op voorhand gereserveerde taxi ons op te wachten en die bracht ons naar ons startpunt Jeandelaincourt. Goed geregeld al zeg ik het zelf.

We zitten in de Lorraine, prachtige verzichten en heel mooie bossen, met restanten van loopgraven.

Een WFW wegwijzer onderweg !

Me and my Opinel van mijn petekind, let op de tekst in het handvat.

Er ligt nog heel wat werk op de plank. De volgende week met veel hoogtemeters moet nog helemaal ingepland worden. Vergis u niet, ik moet enkel stappen maar de planning, oa naar overnachting toe , is een veel moeilijker karwei. Gelukkig heeft Trui het tot nu toe altijd voortreffelijk voor elkaar gekregen.

Greet en Philippe hebben me vandaag ook wat vooruit kunnen helpen met het wandelen met stokken. Mijn techniek is nog verre van ideaal, een beetje zoals onze koning Filip die een ontspannend wandelingetje probeert te maken, maar er zit vooruitgang in.

Weinig oorlogsbeleving vandaag , enkel de Necropole Natioale de Champenoux.

Er werd in deze streek vooral bij het uitbreken van de oorlog hard gevochten. De meeste slachtoffers op het kerkhof zijn er van la bataille de Grand-Couronne de Nancy van 4 tot 14 september.

Na het bezoek aan deze Necropole, verkozen we de ‘kortste boane’ naar de auto, dwars door een heel mooi bos.

Om daarna de ‘kortste boane deur de stikken’, dwars door de velden, zalig !

STRAVA Dag 29 – ditmaal was Trui Stravagist van dienst 🙂